14 mrt Europese wetenschappers over suiker
De EFSA, de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid, is een onafhankelijk agentschap van de Europese Unie (EU) dat wetenschappelijk advies verstrekt over voedselveiligheid. Het heeft als taak om de gezondheid van consumenten in Europa te beschermen door onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek te doen naar verschillende aspecten van voedselveiligheid op verzoek van EU lidstaten.
Is het mogelijk om een Tolerable Upper Intake Level (UL) voor suiker vast te stellen?
Op verzoek van 5 Europese lidstaten deed de EFSA onderzoek naar de vraag of het mogelijk is om een Tolerable Upper Intake Level (UL) voor suiker vast te stellen.
Het wordt steeds duidelijker dat overmatige suikerconsumptie ernstige gevolgen kan hebben voor onze gezondheid. Maar hoe kunnen we onszelf beschermen tegen deze risico’s? Suiker is een onmiskenbaar onderdeel van onze dagelijkse voeding, maar het heeft ook een keerzijde. Te veel suiker kan leiden tot gezondheidsproblemen zoals gaatjes (tandbederf), obesitas, leverziekten, hoge bloeddruk, hart- en vaatziekten en type 2 diabetes.
EFSA’s taak was om, op basis van wetenschappelijk bewijs, te bepalen of het mogelijk was om een veilig niveau van suikerconsumptie vast te stellen en of er een drempel was waarop gezondheidsrisico’s begonnen.
Aanleiding
Suikers zijn een bron van energie. Glucose is nodig om organen, zoals het hart en hersenen van energie te voorzien. Glucose maakt het lichaam zelf vrij uit producten die koolhydraten bevatten. Als we meer suikers eten dan we gebruiken en nodig hebben, slaan we dit in het lichaam op als vet. Zo ontstaat een energievoorraad voor later. Als deze opgeslagen ‘voorraad’ niet wordt gebruikt, kan dit in de loop van de tijd tot gezondheidsproblemen leiden. Daarnaast heeft suiker een direct effect op de mond. Het is de meest voorkomende oorzaak van tandcaries.
Hoeveel van welke suikers eten we?
De totale hoeveelheid suiker kan je verdelen in verschillende categorieën. De EFSA verdeelt de hoeveelheid suiker in vrije suikers, inclusief toegevoegde suikers, en natuurlijke suikers.
Natuurlijke suikers zijn suikers die voorkomen in melk, fruit en groente. Ze worden natuurlijke suikers genoemd als ze voorkomen in het intacte product. De suikers in groente-en fruitsap zijn vrije suikers. Als lactose toegevoegd is aan een product is dit ook een vrije suiker. Honing, siroop, kristalsuiker en vruchtenconcentraat zijn ook voorbeelden van vrije suikers.
De vrije suikers die Europese volwassenen voornamelijk binnenkrijgen komen uit 100% sap en sap uit vruchtenconcentraat, bakkerswaren, suiker uit de suikerpot, gesuikerde dranken, waaronder frisdrank en snoep. Kinderen tot 18 jaar krijgen daarnaast veel suikers binnen door gezoete melk dranken.
Conclusies
De EFSA vond een verband tussen suikerinname en verschillende gezondheidsproblemen, waaronder chronische metabole ziekten, zwangerschapsdiabetes en caries. Ondanks deze bevindingen, was het niet mogelijk voor EFSA om een veilige bovengrens (UL) voor suiker in te stellen. Dit komt omdat het risico op gezondheidsproblemen lineair toeneemt naarmate de suikerinname stijgt. Dit betekent dat er geen duidelijke grens is waarna de risico’s exponentieel toenemen – hoe meer suiker er wordt geconsumeerd, hoe groter de kans op gezondheidsproblemen. Vanwege deze lineaire relatie tussen suikerinname en gezondheidsrisico’s, is er geen “veilige” hoeveelheid aan te wijzen.
De EFSA concludeert dat er genoeg bewijs is om aan te bevelen dat de inname van toegevoegde en vrije suikers in de voeding zo laag mogelijk moeten zijn. Dit is dan ook wat wij aanbevelen. Een handig handvat is om zo min mogelijk bewerkte voeding te eten. Het moeilijker teveel suikers binnen te krijgen als je vooral onbewerkt eet.
Geen reactie's