18 okt Ongemotiveerde cliënten bestaan niet!

Iedereen is gemotiveerd voor iets! Je gelooft het misschien niet maar het is echt waar. Mensen voeren ALTIJD gedrag uit waar ze voordeel bij hebben, ook al lijkt dit niet zo te zijn. De korte termijn voordelen van bepaald gedrag leveren de patient iets op, ook al werkt het op de lange termijn overduidelijk in het nadeel.

Doe wat ik zeg!

Soms begrijpen we niet dat mensen gewoon niet stoppen met roken, beeldschermkijken of snoepen. De nadelen zijn zo overduidelijk van het gedrag dat het soms moeilijk te begrijpen is dat mensen je advies niet opvolgen. Dit komt omdat mensen doen wat zij zelf willen: en waar ze zelf gemotiveerd voor zijn. Je client doet dat dus ook! Voor jou als hulpverlener is het een belangrijke taak erachter te komen waarvoor jouw cliënt gemotiveerd is! Misschien is je cliënt niet gemotiveerd om zijn voedingspatroon te veranderen, omdat hij 1 of 2 gaatjes meer geen probleem vindt. Maar kan het hem of haar wel schelen als:

• hij of zij op zijn veertigste al een gebitsprothese nodig heeft.
• hij of zij uit zijn mond ruikt.
• hij of zij er niet meer aantrekkelijk uitziet doordat het gebit verwaarloosd of vergeeld is.
• hij of zij andere gezondheidsproblemen krijgt door zijn voedingsgedrag, zoals overgewicht of vermoeidheidsklachten.
• hij of zij geld kan besparen op de tandartsrekening.
• hij of zij zijn kinderen het goede voorbeeld kan geven.

Dieper graven

Maar soms moet je ook dieper graven om een daadwerkelijke motivatie te kunnen doorgronden. Een tandarts vertelde mij een verhaal over een cliënt, waarbij hij van haar eerste kind het gebit onder narcose had moeten saneren. De tandarts vindt de situatie problematisch, maar het werkelijke probleem van deze moeder is veel ernstiger. Hij geeft de moeder van de jonge cliënt voorlichting: Geef het kind geen suikerwater meer in een fles. Niet overdag en niet in de nacht! Een aantal jaren later moest het gebit van het tweede kind van mevrouw eveneens gesaneerd worden. Onbegrijpelijk denk je meteen. En dat dacht de tandarts ook. Waarom bent u niet gestopt met het geven van suikerwater? vroeg de tandarts aan de cliënt. De vrouw barstte in tranen uit. De tandarts schrok enorm, maar het het hoge woord kwam eruit. Mijn man slaat mijn kinderen als ze huilen. Met suikerwater krijg ik ze stil. Het suikerwater beschermt ze tegen een afranseling. Ik heb liever dat ze veilig opgroeien, dan dat ze een gezond gebit hebben. Haar motivatie is in één keer volkomen duidelijk. Zij is gemotiveerd om haar kinderen te beschermen tegen het geweld van hun vader en hen veilig te laten opgroeien. Suikerwater is het middel en verlies van het kindergebit de prijs.  Wat wij als (groot) probleem zien hoeft voor de cliënt niet het grootste probleem te zijn. Vraag daarom verder.

Verdiepende vragen

Take away

Iedereen is gemotiveerd, het is aan ons hulpverleners de taak om erachter te komen waarvoor.